Ozon jest odmianą tlenu – cząsteczka tlenu ma 2 atomy tlenu a cząsteczka ozonu 3 atomy tlenu. Ozon powstaje z powietrza atmosferycznego pod wpływem wyładowań elektrycznych
i promieniowania ultrafioletowego.
3O₂↔2O₃
Dbanie o odpowiednią szczelność ozonosfery jest podstawą życia na ziemi, dlatego tak ważną staje się walka o zmniejszenie emisji CO2, SO, freonu i innych gazów, które uszkadzają warstwę ozonową.
Z biochemicznego punktu widzenia najważniejszymi związkami ozonu w organizmie są ozonki – to połączenia ozonu z organicznymi związkami nienasyconymi i jon nadtlenkowy O2-, który jest silnym wolnym rodnikiem i uruchamia w organizmie mechanizmy przeciw wolnorodnikowe – antyoksydacyjne organizmu. W stężeniu w jakim ozon jest aplikowany w trakcie zabiegu ozonoterapii, jest absolutnie bezpieczny dla człowieka
i nie może być traktowany jako „szkodliwy oksydant”. Dla tego stężenia już 1 układ antyoksydacyjny człowieka potrafi go „zneutralizować”. Organizm ludzki posiada tymczasem kilkanaście różnych układów antyoksydacyjnych, działających w różnych mechanizmach. Po zabiegu ozonoterapii aktywowanych jest wszystkich kilkanaście szlaków antyoksydacyjnych! Dzięki temu organizm poradzić sobie może w wieloma innymi wolnymi rodnikami. Wolne rodniki, w tym wolne rodniki tlenowe, nie tylko wpływają na gorsze funkcjonowanie narządów, wygląd skóry ale przede wszystkim są czynnikami, które uszkadzają DNA – działają mutagennie i kancerogennie. To jeden z mechanizmów, w których ozon działa przeciwnowotworowo.
2. Ozonoterapia intensyfikuje procesy usuwania ksenobiotyków (toksyn pochodzących z zewnątrz) przez nabłonek płuc poprzez aktywizowanie mitochondriów, który to proces zachodzi również w wątrobie i nadnerczach, co także jest związane z syntezą i przekształcaniem sterydów, utylizacją leków i innych ksenobiotyków – ozon ma zatem także wpływ na odtruwanie organizmu.
3. Ozonoterapia dożylna stabilizuje gospodarkę tłuszczową.
4. Ozonoterapia a wolne rodniki.
Jednakże wpływ zewnętrznych czynników wydatnie zaburza mechanizmy przeciwwolnorodnikowe i mamy ich nadmiar.
I tu jest pole do działania dla ozonu pomimo, że sam jest źródłem wolnych rodników. To dwutorowe działanie ozonu polegające na natlenieniu organizmu i jednocześnie formie odtrucia powoduje uruchomienie układów zmiataczy wolnych rodników. W zależności od dawki stosowanego ozonu, obserwujemy po 2, 3 lub 5 zabiegu objawy detoksu. Objawia się to złym samopoczuciem, wysypką, sennością, objawami kataralnymi, przebiegającymi jak o różnym nasileniu infekcja. To też jest efekt rozpadu bakterii i grzybów, jeśli takie były. Są to objawy przejściowe i najczęściej następnego dnia ustępują.
5. Ozon ma działanie antyagregacyjne na płytki krwi poprzez łączenie z glutationem w nich zawartym. To działanie przeciwkrzepliwe ma niebagatelne znaczenie w zespole ostrej niewydolności oddechowej u dorosłych, miażdżycy tętnic kończyn dolnych czy cukrzycy. Popularnym środkiem stosowanym, aby zapobiec krzepnięciu jest aspiryna – kwas acetylosalicylowy.
Preparaty to Acard, Polocard itp. Stosowane dawki to 75, 150 lub więcej miligramów. Aspiryna to 500 mg. Ale…! Już dawka 50 mg blokuje czynnik naturalnie chroniący ścianę naczyń – prostacyklinę, a jak wykazały badania już dawka 30 mg hamuje nadkrzepliwość krwi nie blokując PGI.
Wyższe dawki aspiryny ograniczają działanie enzymu dysmutazy nadtlenkowej w żołądku – b. silnego przeciwwolnorodnikowca. Ponadto hamuje peroksydazę glutationową i katalazę – czyli hamuje wewnętrzne odzyskiwanie glutationu i rozkład H2O2 do wody i tlenu – a zatem wydatnie osłabia działania przeciwolnorodnikowe.
6. Wpływ ozonu na układ immunologiczny.
Stwierdzono, że podawanie mieszaniny tlenowo-ozonowej podnosi ogólną i miejscową odporność oraz osłabia niekorzystne odczyny immunologiczne w przebiegu procesów zapalnych. Odbywa się to przez aktywację jednych grup limfocytów a osłabienie innych.
Ta druga właściwość wysokich stężeń ozonu znajduje zastosowanie we wspomaganiu leczenia chorób z gatunku autoagresji.
7. Ozon a drobnoustroje.
Działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciw grzybicze – wynika z silnych właściwości utleniających ozonu i rzecz bardzo ważna – nie stwierdzono oporności na ozon, co w przypadku stosowania antybiotyków jest zjawiskiem bardzo częstym.
Jak wiemy wirusy nie poddają się leczeniu antybiotykami. Ozon jest więc jedyną możliwością skutecznego leczenia chorób
wirusowych. Skuteczność tej formy leczenia podnosi jeszcze podawanie nanosrebra.
Właściwości przeciwwirusowe ozonu opierają się na ozonolizie – prościej – rozpuszczeniu błony komórkowej wirusa i wniknięciu przez nią nadtlenku wodoru, który uszkadza możliwość mnożenia się wirusa. Ponadto rozpuszcza błonę komórkową komórki już zakażonej wirusem, dobierając się do niego. Skuteczne działanie obserwowano w stosunku do wirusów Polio, Adeno, Echo, Coxackie, Herpes, Hepatitis A, B, C , HIV i Retrowirusów, z których duża część to wirusy onkogenne.
8. Wpływ ozonu na procesy zapalne
Jest to działanie ozonu niezależnie od jego działania niszczącego na drobnoustroje.
9. Wpływ ozonu na choroby nowotworowe
Ozon będąc równocześnie aktywną formą tlenu jest również czynnikiem który aktywuje układy antyoksydacyjne organizmu.
10. Ozon w leczeniu SM.
11. Ozon w położnictwie i ginekologii
12. Ozon w innych specjalnościach
– Ozon w stomatologii.
– Ozon w ortopedii i traumatologii – po zabiegach, dostawowo
– Ozon w chirurgii:
13. Drogi podania ozonu
14. Przeciwwskazania do terapii ozonowej
Ilość publikacji zgodnych z EBM to ponad 2800 prac. Specjalistą w zakresie ozonoterapii przeprowadzanych w ATG MEDIC Warszawa jest lek. med. Witold Kowalewski.